50lilerini geçmiş grup üyelerinin yaklaşık 1 ay öne çıkarmış olduğu albümdür. kendilerine ''artık yaşlandılar çalamıyolar'' diyenlere adeta bir osmanlı tokadı edasında cevaptır. şarap gibi grup yıllandıkça güzelleşiyo mutluluk sebebim
2
+
-entiri.verilen_downvote
metallica bozdu yea diyenlere tokat gibi cevap olan albümdür. her hafta albümden başka bir şarkı favorim oluyor. sadece am i savage açık ara albümün en kötü parçası ama şarkı kötü olduğundan değil diğerlerinin gerisinde kalıyor bariz.
sıralama yaparsak
1)now that we're dead (yaklaşık 1,5 haftadır böyle)
2) spit out the bone
3) halo on fire
4) moth into flame
5) atlas, rise
ilk beşim bu şekilde şu an ama dediğim gibi her an değişebiliyor, bir bakmışsın confusion ya da dream no more listeye girmiş:))
son olarak metallica nın en efsane albümleri arasına girmiş durumda benim için. böyle tarihi bir albüme şahitlik etmenin gururu ile bitiriyorum girdiyi iyi dinlemeler 🤘🤘
2
+
-entiri.verilen_downvote
ride the lightning albümü 1983 yılında çıktığından beri, içerisinde fade to black gibi bir ballad barındırdığı için davayı satmakla suçlanan bir grup metallica. bu albüm için de böyle birçok yorum görmüştüm, şaşırtıcı değil.
albüm, bence dream no more, am i savage, confusion gibi mid tempo ve hardwired, moth into flame ve özellikle spit out the bone gibi hızlı, gaz riffler içeren şarkıları bir arada içermesi ve bunu çok güzel sindirtmesiyle güzel bir albüm. bir süre dinledikten sonra en çok dikkatimi çeken, death magneticteki kirli ve rahatsız edici soundun kaybolması ile james hetfield'ın özellikle vokalde ve söz yazımında çok iyi bir performans göstermesi oldu.
ancak, bir süre dinledikten sonra lars ulrich'in tekdüze davulları, spit out the bone dışında biraz sıkabiliyor. şarkıların aranjesinde gösterdiği yaratıcılığı davullara da biraz yansıtabilseydi, çok daha farklı olabilirdi.